|
Ρίχνεις το βλέμμα χαμηλά σαν αμαρτία
εκεί που φτύνουν τον καπνό όσοι πονούν
κοιτάζεις βρώμικα κορμιά να τριγυρνούν
μες σε καπνούς και μυρωδιές από λαγνεία
Δεν είσαι Άγγελος εσύ μες στο σκοτάδι
δεν είσαι αυτό που η καρδιά μου λαχταρά
είσαι μια ανάμνηση που πνίγει τη χαρά
και μ οδηγεί πάντα μ ακρίβεια στον Άδη
Μια παράκρουση που ιδρώτα με ποτίζει
αυτή η μέγγενη που σφίγγει τη ζωή
και μ' αγωνία μουσκεμένος το πρωί
γυρεύω θάνατο ξανά να μου χαρίσει
© Copyright, palioxaraktiras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου